Pulsas negatam terrigenis lyram, "Io peractum est! Gallia libero "Quid densa possunt agmina serviti "Contra Britannæ fulmina dexteræ ? "Nonne ipsa servorum sine ictu "Tela cadunt, gladiique hebescunt? Vos, vos, locorum numina, (nec leve Montes Busaci numen habent sacri) Vos ite, victricesque turmas Ducite, sulphureis amicta Frontes minaces nubibus; hostium Quò nunc tumentis crista superbiæ ? Quò nunc inanes iræ, et inanior Fastus recessit? Quin per arces Rumpite iter socias Britannis! Non apta Gallis prælia liberas Ite, et trementi fingite compedes Sævire, et in molles rapacem Hìc cum Britannis pugna Leonibus; Hìc liberorum fœdera pectorum; Gens tota Lusitana dignam Versat avis sociisque flammam. Europa, gaude! tolle, Britannia, Pæana princeps! sed neque gaudia et Pompas triumphales acerbi Lacryma dedecorat doloris. Raptos honesto ne pudeat tuos Nocte jacent, placidoque somno. Fugam retrorsùm vertite, Vultures! Hìc, hìc, Britannus dormit! ab æthere Saltem hoc recedas, atque parcas Gramineo, Boreas, sepulcro. Esto; atque pressus cespite frigido Datura cæsis inferias; loco Esto; quiescunt; non ita Brittonum Per saxa lætatosque montes Arma sonant fremitusque belli. Vidêre Gades murmura prælii, et Indomitam redimita frontem. Vidêre clades æquora pristini Visa umbra Nelsoni relicto Attonitos agitare Gallos. I Sic templa Persam Delphica inanibus Grassata non mortale Forma, Dextram hominum superante dextrâ. EPIGRAMMATA NUMISMATE ANNUO DIGNATA, ET IN CURIA CANTABRIGIENSI RECITATA. Η ΣΙΓΗΝ ΚΑΙΡΙΟΝ Η ΛΟΓΟΝ ΩΦΕΛΙΜΟΝ. ΕΙ φρονέεις, πάντων ἀφρονέστατος ἔσσεαι ἀνδρῶν, In Psittacum. QUAM bellè minio rubent et auro Effulgens decus exuas tuum; vel, JACOBUS BAILEY, Coll. Trin. alum. In Comitiis Maximis. 1811. |