Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

47 ΑΝΑΣΤΡΟΦΗΝΠΟΙΕΙΤΑΙΕΦΟΙΣΟΥΧΗΤΤΟΝΟΔΗ

ΜΟΣ . ΗΛΟΙΑΥ

48 ΤΟΝΚΑΙΔΙΑΤΑΥΤΑΘΑΥΜΑΖΕΙΤΕΚΑΙΤΙΜΑΚΑΤΕ

E
ΦΔΙ

ΙΛΗ...ΣΥΝΗΣ.

49 ΑΝΕΧΟΝΤΙΠΡΟΣΠΆΝΤΑΣ ΦΙΛΟΣΤΟΡΓΙΑΝ ΕΥΧΑ

ΡΙΣ . ΕΙΕΝΤΕ

50 ΤΟΙΣΑΛΛΟΙΣΠΑΣΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΟΣΚΑΙΕΥΣΕΒΗΓΝΩ

ΜΗΝ ΕΧΩΝ ΚΑΙΑ

Y

51 ΜΟΖΟΥΣΗ ΠΑΡΡΗΣΙΑΧΡΩΜΕΝΟΣΕΙΣΕΣ . ΕΤΑΣ

X

ΙΝΚΑΘΕΙΚΟΜΕΝΟ..

52 ΣΟΝΕΠΑΥΤΩΤΟΥΣ ΕΠΙΒΑΡΟΥ ΝΤΑΣΚΑΙΤΟΙΣΑΔΙ

ΚΩΣΕΠΙΦΟ .ΩΔΟ.

53 ΣΙΔΙΚΑΙΑΝΠΑ . ΕΧΕΤΑΙ ΒΟΗΘΕΙ . Ν[ΦΑΝΕΡΩΣ ΤΕ

[blocks in formation]
[merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small]

Dear Rose,

TRIN. COLL. May 10, 1824.

Most of the above inscriptions were copied towards the end of 1819, by Professor Reuvens of Leyden. His transcript, which had been made in a few hours, and under every disadvantage, was left with me to be compared with the originals and then printed. I have put dots under the imperfect or indistinct letters, and placed within brackets those which are absolutely uncertain. Where I hesitate between two or more, I have put the more probable in the line, and the others above.

No. 1. See Class V. Inscr. I. p. 313.

No. II. was brought from Athens by the Rev. H. V. Elliott and the Rev. E. B. Elliott, Fellows of the College, See the engraving, Tab. LIII. The name Euthycritus occurs in Lysias, c. Pancleonem, and among the Archons, Olymp. cxIII. 1.

No. III. Engraved in Ainsworth's Monumenta Vetustatis Kempiana, Part I. p. 43. and thence copied by Muratori, p. 1089. Chishull, p. 164. republished it from the marble, then in the possession of Lord Oxford. Both Ainsworth and Chishull omit the first line, the letters of which, though imperfect, are certain enough, except ΤΩΝ ΙΕΡΩΙ. The sentence

was something of this kind; ἐπαινέσαι μὲν Τροζηνίους, καὶ ἀναγρά ψαι τοῦτο τὸ ψήφισμα καὶ ἐνθάδε ἐν . . . . καὶ Τροζῆνι ἐν στήληι ἐν τωῖ ἱερωῖ, ἐπαινέσαι δὲ καὶ Ζηνόδοτον. Chishull omits ΤΗΝ before ΕΞΑΓΩΓΗΝ line 7.

IV.

1 Επιμηνιεύοντος Νυμφίου τοῦ Διοτρέφους, ἐπιστατοῦντος δὲ Διονυσίου τοῦ

2 Ἱππομέδοντος, Δημήτριος Διοῦς εἶπεν· Ἐπειδὴ βασιλεὺς ̓Αντίοχος βασιλέως

3 Σελεύκου ἐν ἀρχηῖ τε παραλαβὼν τὴμ βασιλείαν καὶ προστὰς ἐντ 4 δόξου καὶ καλῆς αἱρέσεως ἐζήτησε τὰς μὲν πόλεις τὰς κατὰ τὴν Σε 5 λευκίδα, περιεχομένας ὑπὸ καιρῶν δυσχερῶν διὰ τοὺς ἀποστάντας 6 τῶμ πραγμάτων, εἰς εἰρήνην καὶ τὴν ἀρχαίαν εὐδαιμονίαν κατα

στῆσαι,

ἢ τοὺς δ ̓ ἐπιθεμένους τοῖς πράγμασιν ἐπεξελθὼν, καθάπερ ἦν δίκαιον, ἀνα

8 κτήσασθαι τὴν πατρωίαν ἀρχήν· διὸ καὶ χρησάμενος ἐπιβολη κατ ληῖ καὶ δικαίαι

9 καὶ λαβὼν οὐ μόνον τοὺς φίλους καὶ τὰς δυνάμεις εἰς τὸ διαγωνί

σασθαι περὶ

10 τῶμ πραγμάτων αὐτων προθύμως, ἀλλὰ καὶ τὸ δαιμόνιον εὔνουν καὶ

συν

11 εργὸν, τάς τε πόλεις εἰς εἰρήνην καὶ τὴμ βασιλείαν εἰς τὴν ἀρχαίαν

διάθεσιν

12 κατέστησεν"

Νῦν τε παραγενόμενος ἐπὶ τοὺς τόπους τοὺς ἐπὶ

τάδε τοῦ Ταύρου

13 μετὰ πάσης σπουδῆς καὶ φιλοτιμίας ἅμα καὶ ταῖς πόλεσιν τὴν εἰρήνην κατεσκεύ

14 ασεν, καὶ τὰ πράγματα καὶ τὴμ βασιλείαν εἰς μείζω καὶ λαμπροτέραν διάθεσιν

15 ἀγήγονε, μάλιστα μὲν διὰ τὴν ἰδίαν ἀρετὴν, εἶτα καὶ διὰ τὴν τῶν φίλων καὶ τῶν

16 δυνάμεων εννοιαν

καθ ̓ ὃν καιρὸν

Όπως οὖν ὁ δῆμος, ἐπειδὴ καὶ πρότερόν τε

17 παρέλαβεν τὴμ βασιλείαν εὐχὰς καὶ θυσίας ὑπὲρ αὐτοῦ πᾶσι τοῖς

θεοῖς

18 διετέλει ποιούμενος, καὶ νῦν εὔνους ὢν καὶ τὴν αὐτὴν αἵρεσιν ἔχων 19 φανερὸς η των βασιλεῖ· Τύχηι τηῖ ἀγαθηῖ· δεδόχθαι της βουληῖ καὶ τωῖ

20 δήμωι

εὔξασ

Τὴμ μὲν ἱέρειαν καὶ τοὺς ἱερονόμους καὶ τοὺς πρυτάνεις

21 θαι την Αθηναῖ την Ιλιάδι μετὰ τῶμ πρεσβευτῶν τήν τε παρουσίαν

γεγο

22 νέναι τοῦ βασιλέως καὶ τῆς ἀδελφῆς αὐτοῦ βασιλίσσης καὶ τῶμ

φίλων

23 καὶ τῶν δυνάμεων, καὶ γίνεσθαι τά ε ἄλλα ἀγαθὰ τω βασιλεῖ καὶ

τηῖ βασι

24 λίσσηι πάντα, καὶ τὰ πράγματα καὶ τὴμ βασιλείαν αὐτοῖς διαμένειν λαμβάνου

25 σαν ἐπίδοσιν καθάπερ αὐτοὶ προαιροῦνται· εὔξασθαι δὲ καὶ τοὺς ἄλλους ἱερεῖς καὶ

26 ἱερείας μετὰ τοῦ ἱερέως τοῦ τοῦ βασιλέως ̓Αντιόχου τωῖ τε Απόλλωνι τωῖ ἀρχηγωῖ

27 τοῦ γένους αὐτοῦ καὶ τηῖ Νίκηι καὶ τωῖ Διὶ καὶ τοῖς ἄλλοις θεοῖς πᾶσι καὶ πάσαις ἐπὶ δὲ

28 ταῖς εὐχαῖς τηῖ μὲν 'Αθηναῖ συντελεσάτωσαν τὴν νομιζομένην καὶ

πάτριον θυ

29 σίαν οἵ τε ἱερονόμοι καὶ οἱ πρυτάνεις μετὰ τῆς ἱερείας καὶ τῶμ πρεσβευτῶν, των δ' Απόλ

30 λωνι καὶ τοῖς ἄλλοις θεοῖς οἱ στρατηγοὶ μετὰ τῶν ἄλλων ἱερέων· ὅταν δὲ ποιῶσι τὰς θυ

31 σίας, στεφανηφορείτωσαν οἵ τε πολῖται καὶ οἱ πάροικοι πάντες, καὶ συνιόντες τὰς κοιν

32 ὰς συντελείτωσαν θυσίας τοῖς θεοῖς ὑπὲρ τοῦ βασιλέως καὶ τοῦ δή μου' Όπως δὲ τὰ

33 εἰς τὴν τιμὴν καὶ δόξαν ἀνήκοντα συγκατασκευάζων ὁ δῆμος φανε

ρὸς ηἶ πᾶσιν, ἐπαι

34 νέσαι μὲν αὐτὸν ἐπί τε τηῖ ἀρετηῖ καὶ τηῖ ἀνδραγαθίαι ηἱ ἔχων διατελεῖ, στῆσαι δὲ καὶ εἰ

35 κόνα χρυσῆν ἐφ ̓ ἵππου ἐν τωῖ ἱερων τῆς ̓Αθηνᾶς, ἐν τωῖ ἐπιφανεσ

τάτωι τόπωι,

36 ἐπὶ βήματος τοῦ λευκοῦ λίθου, καὶ ἐπιγράψαι· Ὁ δῆμος ὁ Ιλιέων βασιλέα 'Αντί

37 οχον βασιλέως Σελεύκου εὐσεβείας ἕνεκεν τῆς εἰς τὸ ἱερὸν, εὐεργέ την καὶ σω

38 τῆρα γεγονότα τοῦ δήμου ̓Αναγορεῦσαι δὲ καὶ ἐν τη πανηγύ ρει, ἐν τωῖ

39 γυμνικωῖ ἀγῶνι, τὸν ἀγωνοθέτην καὶ τοὺς στρατηγοὺς, ὁπόταν ἥ τε πό

40 λις καὶ αἱ λοιπαὶ πόλεις στεφανῶσιν τωῖ δὲ βασιλεῖ, παρὰ τὴν ̓Αθηνῶν τὴν

41 Ἰλιάδα τὴν ἀναγγελίαν ποιουμένους, ἐπεύξασθαι πολλὰ καὶ ἀγαθά. 42 Ελέσθαι δὲ καὶ πρεσβευτὰς ἐκ πάντων Ιλιέων ἄνδρας [τρεῖς] οἵ

τινες

43 ἀσπασάμενοι αὐτὸν παρὰ τοῦ δήμου, πρῶτον μὲν κελεύσουσιν ὑ44 γιαίνειν αὐτόν τε καὶ τὴν ἀδελφὴν αὐτοῦ βασίλισσαν καὶ τὰ τέκνα 45 καὶ τοὺς φίλους καὶ τὰς δυνάμεις, ἔπειτα δὲ ἀπαγγελοῦσιν αὐτωῖ τὴν τι

46 μὴν, καὶ ἀπολογισάμενοι ὅσα ἡμῖν ὑπάρχει πρὸς αὐτόν τε καὶ τὸν

πα

47 τέρα αὐτοῦ βασιλέα Σέλευκον ἐπαινέσουσι τῆς αἱρέσεως ἧς ἔχων δια

48 τετέλεκεν, παρακαλοῦσιν δὲ καὶ τοῦ λοιποῦ τὴν αὐτὴν εὔνοιαν

ἐνδείκνυσθαι.

This marble was brought from Giaurkoi or Yenihissar (Sigeum) by Mr. E. Wortley Montague, and presented by his Daughter, Lady Bute, in 1766. It was published somewhat inaccurately, but with an excellent commentary, by Chishull, and from him by Muratori and Father Froelich on the Coins of the Seleucidæ. There are several mistakes of the graver, line 4. ΚΑΤΗΝ, 7. ΠΡΑΤΜΑΣΙΝ, 9. ΑΑΒΩΝ, 30. ΑΛΛΩ ΙΕΡΕΙΩΝ, 32. ΣΥΝΤΕΛΕΙΤΩΣΑΝ and ΠΟΥ, 41. ΙΛΙΛ. ΔΑ. This is rather curious in an elaborate public document; but the Rosetta Inscription, which is far more important than this, has twice as many faults, if we may trust, as 1 suppose we may, the engraving of the Antiquarian Society.

Chishull confidently refers this decree to Sigeum, as if any conclusion could be drawn from the stone's being found stuck against the wall of the church at Giaurkoi. Had it been dug up there with a score more, all inscribed Sigeum, it would prove that Sigeum was one of the towns mentioned in line 40. (see 31.) and nothing more. The whole of Chishull's notable romauce (p. 57.) is founded on an E which he has chosen to read

« ZurückWeiter »